Παρασκευή 3 Ιουλίου 2009

"... θα λυθούν τα γόνατα, τα χέρια και θα λυθούν τα μάγια της γης ..."





(rephotagraphed photograph)



"... 
Χωρίς ενοχλήσεις Άφησέ τον Να γράψει 
Ανέξοδα κάθεται η Μνήμη του 
Και Χαιδεύει τους μηρούς του 
Πριν απ' τον Ύπνο Σε θαυμάσιες κάμαρες  
Η Αντήχηση του εαυτού Αντιλαλεί
H φωνή σου Στις σπηλαιώδεις κοίτες 
Η κραυγή σου  Στη χαράδρα του Αχέρωντα ...



Έτσι φερμένα Όλα  



Κόσμος μετά από κόσμους Μέσα σε κόσμους 

Κοάζει το βατράχι Τρέχει το νερό 

Στο πόδι μου Ένας αφρός από σπλήνα και Έντερα 

Μια Ιστορία μουχλιασμένη Ένα νύχι κόκκορα 

Το ρετσίνι από μια Μυγδαλιά 



Ο Πατέρας μου Πεθαμένος 

Ένας Σωρός από ρούχα 

Μια φωτογραφία Παιδιού 





Πάνω Πάνω Από τη μία Η άλλη Οι στιγμές 
Κι έτσι κι ο τοίχος Το δέρμα μας Το βλέμμα μας 
Πάνω απ' τα μάτια μου Άλλα μάτια Άλλων ματιών 
Και η σύνθεση Θάβεται στις Ρίζες των φυτών
..."



Νήμα κόκκινο, νήμα του αέρα ακούγεται η σιωπή;
μπορείς να δεις αυτό που βλέπω;
Υπάρχουν λέξεις; υπάρχουν λέξεις για να πω την ιστορία μου;
Και μαζί την ιστορία των πραγμάτων;


(Robert Flynt)

Ν.

2 σχόλια:

Angel ^j^ είπε...

..πόσο μικρός, να υποθέτω τη σιωπή
πόσο μικρούλης είμαι να την πλησιάζω κι όλας ...
Όλες οι μνήμες κι όλες οι αφές
-οι επ-Αφές-
καλούν τις άκρες του κόκκινου Νήματος
να μας τυλίξουν
να πλέξουν γύρω μας τις υποψίες του Νοήματος
και στο λαβύρινθο των απο-Σιωπητικών της Σιωπής
να γίνουν μίτος και φως διαφυγής στην άκρη του τούνελ ..
-Ή έστω τουλάχιστον
ένα μετείκασμα .. ελπιδοφόρο
σ΄ αντίστιξη της λαγνείας του τρόμου
των λογισμών σου ...

N. είπε...

Κάτι από τη μαγεία και τον ιερό ... τρόμο
μπροστά στη φύση, τις χαράδρες της
τις σπηλιές, τις κοίτες ...

κι έπειτα το ανθρώπινο σώμα
...

οι μνήμες "οι αφές οι επ-αφές" όπως λες

και το νήμα
όλα τα νήματα
της νόησης, της α-νοησίας
της επιθυμίας
της εξουσίας της επιθυμίας
...

αυτό που κρατάμε όπως όπως
αυτό που ακολουθούμε
εύθραυστο νήμα (εύθραυστα νήματα)

"έτσι φερμένα όλα"
"και η σύνθεση θάβεται στις ρίζες των φυτών"