"...
πάνω στο τραπέζι ένα σώμα αναλύεται
πάνω στο τραπέζι ένα σώμα αναρώνει
και πάμε εγώ και συ στο άδειο σπίτι σαν τους κλέφτες
ανεβαίνοντας τα πατώματα περνώντας τα σύμβολα στους ορόφους
τους πλατείς σταυρούς
αυτούς τους διεσταλμένους πίνακες
να δούμε τι έχει μείνει και να το αρπάξουμε σαν κλέφτες
ένα άδειο όνειρο
ένα μάτσο γραβάτες
ένα ξεχασμένο βιβλίο
κι έπειτα με τον ήλιο ψηλά, ένα τεντωμένο κορμί
το γέννημα της σαρκός σου
..."
Ν.
(Andres Serrano)
"κι αμέσως από την αρχή ως το τέλος περάσαμε
όπως όπως ακολουθώντας ένα λεπτό νήμα αέρα
κι ένα κομμάτι από σκοτάδι μες στις βλέννες"
3 σχόλια:
.. πάντα με μια απορια
διφορούμενη
και μνήμες φέροντας
- σπονδή στο προ-φανές -
χωρίς το δώρο επίκλησης ή προκλησης συνειρμών 'η 'εστω σημείων σύμ-πτωσης ή τομής ..
.. μιά εικασία λοιπόν ελπίζοντας στην σύμπτωση :
αυτό το σώμα στο τραπέζι στο τότε και στο από τότε 'πάντα' του
εκεί μένει .. (περιμένοντας) να επιστρέψουν εκεί όσοι για αλλού έστρεψαν το βλέμμα ..
σαν από πάντα για 'εκεί' ταγμένοι ..
σαν φυσική κατάληξη ή σαν το κλείσιμο λογαριασμών ..
διχως "μεταφορά εις νέον" ...
.. 'ομως να ελπίζουμε προς το παρόν σ΄ενα καλοκαίρι ...
καλο καλοκαίρι λοιπόν φιλαράκο Ν.
καλό καλοκαίρι ..
Εκεί μένει περιμένοντας ...
ελπίζουμε στο παρόν καλοκαίρι δεν ελπίζουμε;
δεν ελπίζουμε;
ιδιαιτέρως εσύ που πετάς ψηλά με τα φτερά του ... έρωτα
Χμ .. είναι η αγαπημένη μου ταινία που πρόσφατα είδα πάλι..
μπορώ να τη δω τόσες κι αλλες τόσες φορες πάλι...
.. έτσι για να μη ξεχνιώμαστε ... :)
Δημοσίευση σχολίου