Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

"... οι λέξεις αυτές άψυχες θα κείτονται στο πάτωμα ... στα μάτια ενός καλοκαιριού νεογέννητου ..."


"...
κι έπειτα πίσω απ' τη σάρκα μας η όψη του θανάτου
κοιτάζει το πρόσωπό της
...
πρόσωπο με πρόσωπο
θάνατος με θάνατο
..."


(αυτοπροσωπογραφία σε T-shirt)

"... μέσα στη σάρκα κατοικείς 
τη σάρκα αυτή την ακαθόριστη 
τη σάρκα αυτή την αόρατη

όπως χτυπούν τα δευτερόλεπτα όλος ο κόσμος σύρεται
οι τοίχοι το πάτωμα το κρεβάτι η ανάσα σου

εδώ και τώρα εκεί και τώρα δίπλα
ένας γίγαντας ξεπατώνει το κορμί σου

και το σύρει και το πετά
και το περνά μέσα απ' τους τοίχους

στον άδειο χώρο να χωρέσει και στην όραση

και χάσκει η άβυσσος στα μάτια μου
όπως γυρίζεις κι όπως αναπνέεις

και πάλλεται η καρδιά σου 
και ματώνει

ένα λεπτό χρειάζεται
και πια δεν υπάρχεις ..."



(αυτοπροσωπογραφία σε T-shirt)

"... κι έπειτα όταν θα περάσει χρόνος πολύς
οι λέξεις αυτές - άλλοτε σαν λεπίδες επικίνδυνες
και φαρμακερές σαν δηλητήρια θανάτου -
άψυχες θα κείτονται στο πάτωμα
σαν καύκαλα λεπιδοπτέρων
στα μάτια ενός καλοκαιριού νεογέννητου ..."

Ν.

4 σχόλια:

Angel ^j^ είπε...

... μέσα απ το φθαρτό της σάρκας, του δέρματος και του πνεύματος το χρόνο αγγίζεις. Λυδία λίθο τον καλείς,αντιδραστήριο της αντοχής και μέτρο του φθαρτού της παρουσίας -Ή έστω μέτρο κι αντανάκλαση μιας 'απουσίας'.
Κι ο χρόνος ο στερνός στα δευτερόλεπτα της μετάβασης όλα τ΄αλλάζει, Αλλάζει τις γωνιές και τις αναμονές και ίχνη αφήνει μιας προέκτασης.. μιας έκτασης και μιας ανατροπής που ανομολόγητη διέλαθε και επαίτης τώρα στο κράσπεδο μιας αιωνιότητας εκλιπαρεί για μια δικαίωση .. έστω κατόπιν του χρόνου του προφανούς και του αθέατου ..

Σπαθίζεις με τις λέξεις ..
Τον άνεμο ;
το 'εντός';
το 'περί' ;
ή τάχα το 'άμφω' της υπό-στασης
σε κάθε περί-σταση
από από-σταση ασφαλείας ;;;

N. είπε...

Η απόσταση ασφαλείας μου τώρα
είναι το καλοκαίρι ...

αυτό που κάνει τις λέξεις άδειες και ξερές
παρόλο το βαρύ το θλιβερό το σκοτεινό τους φορτίο

ο ήλιος είναι η απόσταση ασφαλείας μου

το χειμώνα ποιος ξέρει; ...


Κοιτάζω ένα σώμα αγαπημένο και βλέπω το χρόνο να το σύρει ...

Ανώνυμος είπε...

περπατωντας στους δρομους και τα σοκακια της πολης ποτε αργα ποτε ταχυνοντας σκονταψα στις λεξεις στο πατωμα και θυμηθηκα .....ζεις κοριτσακι ......
σαν να χαθηκαμε μοιαζει...

καλο βραδυ η κατσαριδα της
συντροφιας...

Angel ^j^ είπε...

@Ανώνυμος

καλώς σε κι από δω .. έστω σκοντάφτοντας και στις λέξεις ..
Πράγματι "χάθηκα" για λίγο .. αλλά που θα πάει.. θα βρούμε κάποια στιγμή τον τρόπο να βρεθούμε και πάλι ..

καλό βράδυ και σε σένα ..