Στον ύπνο ΒΙΑστηκε η Λογική

Ο ΥΠΝΟΣ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΓΕΝΝΑΕΙ ΤΕΡΑΤΑ

Διακόσια χρόνια σχεδόν κι έφτασαν ως εδώ ..
Καλοκαίρι του '08 ,
Πρωινό Κυριακής στην Πινακοθήκη ..
Αναστέλλουν την ανάσα μου ..
Κρύος ιδρώτας ..
Nόμιζα ακούμπησαν στο μαύρο..
Στο μαύρο το δικό μου,το αθέατο.
Ακροβολίστηκαν στα περβάζια,
στις απαρχές της μνήμης,
στις άκρες του αρχέγονου του φόβου..
Kι έγιναν Το Μαύρο.
Το Μαύρο των ονείρων'
και του εφιάλτη.
Πλήρης ταλάντωση εκρεμμούς
Διαδρομή στα όρια
μεταξύ της μνήμης μιας πανούκλας ...
και της πανούκλας της μνήμης.
Μετά διακόσια χρόνια σχεδόν, ο ΦΟΒΟΣ !
Ο φόβος, που ανέγγιχτος ακόμα παραμένει αρχέγονος
κι ακόμα βρίσκει λόγους και αιτίες νάναι και πρωτογενής.
Σήμερα.
Κλείνω τα μάτια.
Η θεωρία λέει : "Προφητεία αυτοεκπληρούμενη".
Το ξέρω.
Και τι με νοιάζει εμένα η θεωρία ;
Στο 'εδώ΄και στο ΄τώρα΄μου, βιάστηκε στον ύπνο της η Λογική
κι αυτή η συνεύρεση γέννησε τέρατα.
Τέρατα παντού ...
στη γωνία Χαριλάου Τρικούπη στα Εξάρχεια
και στο Παλιό Φάληρο
να παίζουν με σφαίρες.
Να το 'παίζουν' άντρες σε πιτσιρικάδες που προσπαθούν να γίνουν ..
Στο Σύνταγμα, να ξηλώνουν πεζοδρόμια .
Στην Κοραή, να ν΄ανοίγουν τρύπες στο γυάλινο κώνο του Metro ..
Στην Ομόνοια και στο Πολυτεχνείο, ν΄αδειάζουν μαγαζιά
'αδειάζοντας' κάθε ιδεολογία.
Η Αθήνα να γίνεται θάλαμος αερίων ...
Κι όταν ξεμείναν από δακρυγόνα
-δε μου το βγάζει κανείς απ' το μυαλό πως 'άκουσα' κάποιον να σκέφτεται δυνατά :
"μα κάπου πρέπει νάχει φυλαγμένο λίγο ... Zyklon B ..
σε κάποια αποθήκη του Auschwitz .. θάχει ξεμείνει .."
Παντού υπάρχει άλλωστε κάποιο Auschwitz με απόθήκη ...


Μετά διακόσια χρόνια, μια νέα πανούκλα γυρεύει καλλιτέχνη να φτιάξει νέα χαρακτικά -κι ας είναι κι ο τελευταίος που θα κλείσει την πόρτα ..

A^j^