"...Πικρά τα λεπτά οι στιγμές και τα σώματα πικρά όπως σαπίζουν με την ώρα Τα χέρια που τείνουν να πιάσουν τα πόδια να σηκωθούν οι κορμοί να γείρουν κι έτσι μέσα στον ήλιο μέσα στους τοίχους μ' ένα χαμόγελο τρέχουμε ανήσυχοι
Άνοιξέ μου. Άνοιξέ μου να περάσω με τη δροσιά του αέρα. Άδειασέ τη ζωή μου, άδειασε τη μνήμη μου. Να σε κρατώ πρέπει για να πεθάνεις..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου