"... Μικρό παιδί άδειο στόμα
Ν.
κι ο ουρανός μικρός κι ο ουρανός άδειος
και πίσω απ' τα μάτια
όσο απλώνει το χέρι σου
ο μύθος των ήχων, ο μύθος του φωτός
ο μύθος του χώρου
άδειο αντηχείο..."
"... Και τώρα σωροί από σάρκες
σάρκες από σωρούς
κι ένα πέλαγο νημάτων
κι όπως ανοίγουν τα μάτια
και ξυπνάς,
θραύσματα ερώτων
πυρώδεις φλογώσεις νευρώδεις σπασμοί
θαύματα-ιστοί ασήμαντα
μεγαλειώδεις διαθήκες κοκκάλων..."
Ν.
2 σχόλια:
...λείψανα ερώτων, ονείρων, Στιγμών τώρα...
Που τα διατήρησαν παιδιά αλήτες
ανάμεσα σε ρίμες του δρόμου...
Σε φιλώ πολύ!
Σχόλιο στην ανάρτηση του Ν.
'.. στη διαδρομή που χτες ξημέρωσε αύριο ..’
Μικρό Παιδί,
Τοπίο στη μνήμη σου
Στις πεδιάδες των ονείρων
Και της μυθολογίας της ζωής
Σήμερα κι αύριο.
Σε απόσταση αναπνοής
κι ίσα στα μάτια.
Στο επίπεδο της θάλασσάς σου
και στους βυθούς δίπλα σου,
με χέρι ταγμένο στο μίτο της Αριάδνης
και με σπαθί για λύσεις Γόρδιες.
Κομμάτι πορτοκάλι
με τους χυμούς στις φούχτες
σου καταθέτει.
Από το δάνειο
των κυττάρων σου
κι από τα λάφυρα
των ηττημένων ανταγωνιστών
απ το πουγκί της οσφύος σου, το εντός
κι από της μήτρας τους χυμούς
και την προστασία.
Μικρό παιδί της μνήμης
και του πάντα σου.
Προετοιμάζει τη φαρέτρα του
να βάλλει τα κομμάτια τα πολύτιμα
της σκυτάλης σου,
τα εμπιστευμένα.
Τα τρόπαια της μνημοσύνης
κόντρα στη λήθη
και του φθαρτού σου
και του ασήμαντου περιβλήματος.
Και των οστών.
Και των νευρώνων σου.
Και των στοιχείων του σαρκίου σου.
Και των χυμών της οσφύος σου
Σπονδή ζωής και κρίκος
στην αρχέγονη αλυσίδα
Και επαλήθευση επί προσωπικού
του νόμου της αφθαρσίας των λογισμών σου ...
Δημοσίευση σχολίου