"...Είμαι μόνος υποθέτω Είμαι μαζί αλλά όχι με σένα Εσύ πας εσύ πας εσύ πήγες να πάρεις δυο λέξεις και να τις ρίξεις στο κενό της καρδιάς να ξεκουφάνεις τον κόσμο..."
"...Εγώ είμαι με το χέρι το απόλυτο
λίγο χάος και μια λαμπάδα φρίκης
μαχαίρι του χρόνου να χωρίσω στα δυό την καρδιά σου
Που πήγε το γύψινο πουλί το ολόλευκο, δίπλα στο πένθος;..."
"...Βγες έξω, αναστήσου, ζήσε ξανά, μην πεθάνεις
ο θάνατος τι είναι που να μην τον αψηφάς
που να μην το νικάω;..."
Ν.
3 σχόλια:
Ποίηση.
σάρκινη και πικρή.
αλλά ποίηση.
Δεν είσαι ο Άγγελός μου, αλλά σε τιμώ. Από την καρδιά μου.
Υγεία στα χέρια σου
o N einai poli tixeros pou tou to egrapses kai as katalavei ti aisthanese ta filia mou
Σ' ευχαριστώ Συβίλλα
Είναι λίγες προτάσεις από τα λεκτικά υπολείμματα ενός κακού, ενός φρικτού θανάτου
Κάτι σαν θρήνος, απελπισμένος θρήνος
Για πιο λόγο να είναι πολύ τυχερός ο Ν.;
N.
Δημοσίευση σχολίου