Κυριακή 15 Μαρτίου 2009

«.. κι ίσως τα μάτια να κοιτάζουν πια ό,τι μονάχα φαίνεται κι όχι ό,τι υπάρχει.."


«τα ουσιώδη πράγματα είναι αόρατα για τα μάτια…»
The Little Prince, Antoine de Saint Exupéry

Munich Jul 2006

-Μα που κοιτάς;

-Με καταργείς με διαφάνεια

-Με καταργείς !

Δε θέλω βλέμμα από τα μάτια σου.

Τη ματιά σου θέλω. -Πίσω απ τα μάτια.

Τα πιο σπουδαία τα κρύβω απ τα μάτια σου.

Για τη ματιά σου μόνο !

Τα προφανή και τα φαινόμενα,

κτερίσματα αφυδατωμένα

και τρίμματα

στη σκόνη του χρόνου,

θαρθούν ταγμένοι οι επίγονοι

ν ανακαλύψουν στις κρύπτες

της απόσυρσης και τη μνήμης.

Μα εγώ μιλάω για υπάρχοντα.

Για Τα ‘Υπάρχοντα’.

Που δεν αντέχουν στη σκόνη.

Που δε φτάνουν καν μέχρι τη σκόνη.

Μιλάω για τα ‘Υπάρχοντα’.

Τα αναλώσιμα,

τα καύσιμα,

τα επι-ΟΥΣΙΑ.

Για το εδώ, το τώρα και το μετά ..

λίγο πριν έρθει η σκόνη.

Με εννοείς;

Με εννοείς;

Με εννοείς;

‘Υπάρχοντα’ όχι με την έννοια του ‘κεκτημένα’.

Αλλά μ εκείνη του ‘Υφιστάμενα’

και εκ των ων ουκ άνευ’ επιούσια

.......

......

(.. έστω και ..‘εν δυνάμει’..)





A^j^

9 σχόλια:

blackdaizy είπε...

Δεν έχω πολλά λόγια να πω...παρά μόνο ότι.. δυστυχώς πράγματι τα μάτια κοιτάζουν ό,τι μονάχα φαίνεται κι όχι ό,τι υπάρχει. Τα εμφανή ...αρκούν για τους περισσότερους !

Ν και Α...θερμούς χαιρετισμούς!

N. είπε...

1.
Για μένα μιλώντας μου φαίνεται πως αυτά τα υπάρχοντα αυτά τα επι-ούσια του εδώ και του τώρα και του μετέπειτα
είναι ... βρίσκονται μέσα στη σκόνη
ότι αντέχουν τη σκόνη
ότι καθαίρονται ότι καθαρίζονται ότι καθαρίζουν
όπως μπορούν όπως τα καταφέρνουν
γιατί δεν τα καταφέρνουν πάντα...
ή ίσως
η σκόνη και το χώμα είναι λύτρωση κάποιες φορές;
αναρωτιέμαι...

2.
(και τώρα αυτοσαρκασμός)
Τι τα θες άμα έχει κανείς μεγαλώσει με.. Bataille τι περιμένεις;
Έτσι είναι πάντοτε με την ... υστερία, αυτή η πόλωση ανάμεσα στη ... γνωστικότητα την ... ικανή συμβολοποίηση, και την υπερδιεγερσιμότητα, συναισθηματική, αισθητιριακή και τα λοιπά και τα λοιπά, και στο χάσμα και το τραύμα αναμεσά τους...,ή την αναζήτηση τους, την αναζήτηση της ενότητας της πλήρους ικανοποίησης που μπορεί ακόμα και να αφήσει πίσω της τη σεξουαλικότητα προς μια γενικότερη ... ηδονικότητα, με συμπτώματα όμως αποεπένδυσης άρα και ψυχρότητας κλπ κλπ
να ζήσει η Τζούλια Κρίστεβα!

3.
Έλα Α. αστειεύομαι και σοβαρολογώ ταυτόχρονα και αυτό είναι πολύ ωραίο

Ν.

blackdaizy,
ασφαλώς υπάρχουν πολλά τα οποία εννοείς ή θέλεις να εννοήσεις με λόγια σου
όλοι κάνουμε υποθέτω αναφορές σε εμπειρίες μας έτσι δεν είναι;
απλώς θέλω να τονίσω πως εγω νιώθω πολύ έντονα τη δική μου την ... τυφλότητα
την ανικανότητα ή αν θες και την αδυναμία
να μπορέσω να δω κάτω από την επιφάνεια κάτω από την επιφάνεια του άλλου

Φιλικά Ν.

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

...εννοώ
να κοιτάζω
επι - ΟΥΣΙΑ

Πολλοί προσπάθησαν
να με κατασπαράξουν
Αλλοι
να με καταργήσουν
Ξεσκόνισα τη μέρα
και το ΄παιξα τρελή...

Καλησπέρα

Angel ^j^ είπε...

@blackdaizy
Όσο περισσότερο αντιλαμβανόμαστε ότι οι γύρω μας -και ιδιαίτερα ‘δικοί' μας άνθρωποι- πάσχουν από .."αορασία" τέτοιου είδους, τόσο λιγότερα λόγια χρειάζονται για να μιλήσεις γι αυτό, μιας και τείνει να καταντήσει κοινός τόπος και υπόθεση ρουτίνας ως συμπεριφορά και αντίληψη κοινής συμπόρευσης ..

πολλά χαιρετίσματα και σε σένα
και Καλό σου βράδυ

Angel ^j^ είπε...

@Ν.
1,2. Η σκόνη είναι η φθορά, η λήθη , η ακινησία, η αμετάκλητη ανυπαρξία, η απόλυτη απαξίωση κάθε ελπίδας αναστροφής και επανάκαμψης, η στείρα-άνυδρη Σιωπή της τρέλας, … και τελικά ο Θάνατος μεταφορικά και σημειολογικά και ο εν τοις πράγμασι . Κατά συνέπεια πόση «ευεργεσία» ή έστω πόση «λύτρωση» μπορεί να προσφέρει μια τέτοια Σκόνη , τοξική και δηλητηριώδης ?
Μα κι αν προσφέρει ποίον τάχα αφορά μετά την εξόντωση κάθε ζωτικού στοιχείου είτε σε μια σχέση, είτε σ αυτή καθαυτή την ύπαρξη των ατόμων που αλληλεπιδρούν μέσα στη σχέση αυτή?
Όχι, το χώμα νομίζω δεν είναι λύτρωση –όσο κι αν φαντάζει ανακουφιστικό… είναι ήττα που την κάνουμε … γαργάρα όταν δε μπορούμε να κάνουμε αλλιώς για να αποφύγουμε να καταλήξουμε εκεί … Κι όλη η μάχη κι όλη η προσπάθεια κι όλη .. πρόκληση τελικά είναι πόσο θ αντέξουμε να αντισταθούμε αξιοπρεπώς κι όχι «ριψάσπιδα» στις προκλήσεις να ακολουθήσουμε την πεπατημένη του .. «δήθεν» και του «νόμιζα» και της μοναχικότητας από μια κακώς νοούμενη ιδιοπαθή και απόλυτα εγωιστική εσωστρέφεια. Όχι ότι διεκδικώ το αλάθητο ή έστω ότι πιστεύω ότι δεν υπάρχει ένας ικανός αντίλογος σ΄ αυτά , αλλά μιας και εγώ επίσης αναρωτιέμαι αυτές τις σκέψεις τις νοιώθω πιο κοντά σε μένα .. πιο οικίες στις δικές μου … συντεταγμένες, που συνάντησαν μεν και διασταυρώθηκαν μ εκείνες του Bataille.. (αχ τι μου κάνεις τώρα .. ) αλλά τάχτηκαν μάλλον στην αποδόμηση του μαύρου στα εξ ων συνετέθη χρώματα έστω και σαν .. δέον γενέσθαι . Εξ άλλου με δεδομένες πια και εγκατεστημένες επί πραγματικού τις συνθήκες φρίκης γύρω μας (και όχι επί θεωρητικού επιπέδου που ασχολήθηκε και που κυρίως δεν υποστήριξε καν με την ίδια του τη ζωή επί του πρακτέου ο ίδιος ο Bataille) ΕΓΩ προσωπικά (με τα .. λυρικά μου .. ξέρεις τώρα..) επιλέγω να μη με αφορούν θέσεις του όπως πχ για εκείνο τον ‘ερωτισμό’ που σύμφωνα με τον Bataille «δεν είναι ροζ αλλά μαύρος και έλκεται από τη γοητεία του τρόμου και της φρικίασης..» ή το ότι « Ο θάνατος γεννά το ιερό, γεννά αυτό που ενώνει» … κι είμαι πολύ σκεπτική πια για να δεχτώ τη σκοπιμότητα μιας «..βίαιης αταξίας που σε συνδυασμό με την εξέγερση θα ήταν ένα από τα ασφαλέστερα μέσα για να οδηγήσουν τον άνθρωπο στην απεριόριστη ευδαιμονία…» Τεσπα .. είναι μια άλλη προσέγγιση αυτή που εμένα προσωπικά επιλέγω να μη με αφορά και αναζητώ εναλλακτικά άλλες …
Όσο για την Κρίστεβα .. οκ! το συζητάμε δε λέω !!

3. Χαίρομαι που σ΄ άρεσε η ανάρτηση μιας και ξέρεις πόσο υπολογίζω τη γνώμη σου ..

Angel ^j^ είπε...

@άναρχες φλόγες του Προμηθέα Δεσμώτη

...επέμενε να κοιτάζεις
επι-ΟΥΣΙΑ
σαν ελάχιστη αντίσταση
στις δυνάμεις ... "αυτο-εξαφάνισης"
Κι αυτό δεν είναι Τρέλα !

Ο,τι κι αν σου πουν
αντίθετο,
θάναι εκ του πονηρού

Καλό σου Βράδυ Λίτσα

Συβίλλα είπε...

Σκόνη...

Κοίτα με.
όχι, δες με, όχι
να με κοιτάξεις.
Να με κοιτάξεις
λέω
με εκείνο το βλέμμα
που στο μέσα σου κόσμο
βλέπει
έτσι να με κοιτάς.
Έτσι να με κοιτάς
σου λέω
μη γεμίζεις σκόνη
τις ώρες μου...

Πόσο όμορφο είναι όταν λέξεις ανθρώπων, άλλων ανθρώπων λέξεις γεννούν...

Φιλώ σας

Μαρια Νικολαου είπε...

Δυστυχως ολοι πια βλεπουν οτι δεν υπαρχει...
Ολα τα αλλα που θα μπορουσαν μονο με ψυχή να τα δουν τα καταργούν..

Καλημερα

Angel ^j^ είπε...

@Μαρία Νικολάου
...λιπό-ψυχοι λοιπόν ή ά-ψυχοι ?

(..στ αλήθεια μπερδεύομαι.. ομολογώ!)

Καλή σου Μέρα