Χαλκίδα 20-04-09
“.. Trois allumettes une à une allumées dans la nuit
-La premiére pour voir ton visage tout entier
-La seconde pour voir tes yeux
-La dernière pour voir ta bouche
Et l’obscuritè tout entière pour me rappeler tout cela . En te serrant dans mes bras ..”
Jacques Prevert
“.. Μαλακά να σβήνουμε τη μέρα μας /κοιτάζοντας τα μάτια /υγρά να κατοπτρίζουν τις φλόγες του κόκκινου /του τρίλυχνου κεριού. /Και μια ησυχία, φλύαρη αισθήματος, /να ισορροπεί σα σχοινοβάτης στην ευθεία /-που νήμα αόρατο ενώνει τις ματιές /και καταργεί το θόρυβο /τριγύρω των ανθρώπων- /Καθώς η θάλασσα ονειρεύεται ένα πέλαγο. /Καθώς η θάλασσα ονειρεύεται έναν ωκεανό. /Καθώς η θάλασσα απλώνει τα μανιασμένα της κοπάδια. /Καθώς η θάλασσα ταπεινή απλώνεται . /Έξω, ακριβώς μια δρασκελιά /απ τ ανοιχτό παράθυρο..
/..Στ' αλήθεια, στ' αλήθεια είμαστε οι ίδιοι στο σκοτάδι; /Η μήπως μέσα σε καθρέφτες αντανάκλασης /αυτή η μορφή ταιριάζει πιότερο /στις σκέψεις /-ή στις προθέσεις μας; /Ή τάχα σταματά στα μάτια μας, /εκεί, που η Άβυσσος καλεί να ποντιστούμε; /Εκεί, που ξέρεις πως δε βγάζει πουθενά, /ούτε ακόμα εκεί, /στις αλυκές με το πικρό τ αλάτι; ..”
"..A bit of Abyss in a glass, a bit of Abyss in clouds of smoke, a bit of Abyss always dark, hungry and unfulfilled. .." sybiris
A^j^
8 σχόλια:
"στ'αλήθεια, είμαστε οι ίδιοι στο σκοτάδι;"
στ' αλήθεια, το σκοτάδι είναι το ίδιο όταν εμείς είμαστε εκεί;
Φιλί
εκείνο το σκοτάδι που ανεξάρτητο απ την Οπτική ορίζεται
αλλοτε κρύβει μάτια,
που σκοτεινές ψυχές φορούν
κι αλλοτε γίνεται ολόφωτο απο ματιές, που φωτεινές ψυχές φωτίζουν..
κι αυτό είναι μια πέρα της απλής .. Οπτικής υπόθεση
------------
(...ποιοί/πού είμαστε στ΄αλήθεια εμείς ?)
καλημέρα
"στ'αλήθεια, είμαστε οι ίδιοι στο σκοτάδι;"
ιδιοι στη φως;ιδιοι στα δικας ματια;
@fei
ακόμα και στο φως ειμαστε ίδιοι πράγματι; Είναι ίδιο το 'έντός' μας με εκείνο που 'εκτός'(αφήνουμε να) φωτίζεται;
καλως ήρθες
Καθώς...
βλέπω μια θάλασσα
‘μια δρασκελιά μακριά’..
που αγκαλιάζει όνειρα μικρά νησάκια
κι ένα άδειο μικρό spiritό-κουτο βαρκούλα
που στα νερά τα σκοτεινά
και στη σιωπή του κόσμου
μια φλύαρο με τα κύματα ... μια ήσυχα
κυλάει..
δεν ξέρω να σου πω...δεν έχω απαντήσεις.
Σου αφήνω ...ότι έχω
Μια θάλασσα
το spiritoκουτο
τρία σπίρτα.. για ευχές
τη μικρή μου πνοή
και φωτεινά φιλιά αστέρια αποσιωπητικά
για το σκοτάδι..
που ρωτάς... πανέμορφα!!!
************************
***(*************
************************
************************...
.. κι εγώ θα βάλω τη σιωπή
και την απορία μου
στο spiritoscatola-κι σου
και θ΄ αρμενίσω με την πνοή σου
στη θάλασσα τη νύχτα
και με το φως των αστεριών
θα κάνω τρεις ευχές
από τη χώρα του 'γιατί'
να φτάσω στο 'διότι'
μεγάλη ανοιγω αγκαλιά
για Καλημέρα ...
... φωτεινή !
το σκοτάδι είναι πάντα άγγιγμα,πάντα άρωμα,πάντα ήχος ,πράγματα που το φως αλαζονικά κρύβει καμιά φορά τυφλώνοντάς μας
στο σκοτάδι υπάρχει μάλλον το είναι
και κάθε βράδυ,ψ΄χνουμε κι άλλα φώτα για να σβήσουμε στο σπίτι για να υπάρξουμε
πιο ολόκληρη
γεια σου αγγελούδι=)
στο σκοτάδι το άγγιγμα είναι πάντα ξεκάθαρο και από μόνο του μπορεί να είναι ΟΛΑ μαζί
-αλλά μπορεί και ΤΙΠΟΤΑ να είναι αν σκοτεινή ‘ψυχή’ αφορά …
Κοπερτίνι μου
Μεγάλη αγκαλιά
Δημοσίευση σχολίου