Σ-σ-ς!

Η 'σιωπή' ποτέ δεν παύει να συνεπάγεται το αντίθετό της και να εξαρτάται από την παρουσία του: ακριβώς όπως δεν υπάρχει 'πάνω' χωρίς 'κάτω' ή 'αριστερό' χωρίς 'δεξιό', έτσι πρέπει κανείς να παραδεχτεί την ύπαρξη ενός περιβάλλοντος ήχου ή γλώσσας για ν αναγνωρίσει τη σιωπή ... Η 'σιωπή' των πραγμάτων, των εικόνων και των λέξεων είναι η απαραίτητη προϋπόθεση του πολλαπλασιασμού τους. Susan Sondag : Η Αισθητική της Σιωπής (μετ. Ν Ησαΐα)


Δε θα μιλήσω - άλλωστε οι λέξεις μου απλές και χαμηλόφωνες κι ευάλωτες, διαθλώνται στα φίλτρα των περισπασμών σου. Και των θορύβων και των αστέρων γύρω σου των προφανών και των προβλέψιμων. Μικρός, χαμένος Αστρολάβος χάλκινος και ανύποπτος, θα παλιώνω περιμένοντας στα λημέρια των δεινών κολυμβητών σου, στις σπηλιές και στα νυχτέρια σου. Στη μήτρα του γαλάζιου θα περιμένω να καταδύσεις τα μάτια ‘τα εντός’. Σαν έρμαιο δίχτυ ναυαγίου, να τυλιχτώ στη ματιά σου, την έκπληκτη, για να μετρήσει μέσα απ τα οξειδωμένα γρανάζια μου τα σώματα τα ουράνια και τον ορίζοντα, που καθρεφτίζονται στην επιφάνεια και ποντίζονται στους βυθούς μου.
Δε θα μιλήσω με κραυγές και με εκρήξεις και με υπέροχους πίδακες χρωμάτων και με κεντίδια λαμπερά φωτιάς στου φεγγαριού την παραίτηση. Μόνο στη ησυχία την απόλυτη θα επενδύσω, ν αφουγκραστείς τους θορύβους μου τους ελάσσονες, τους λανθάνοντες, τους ‘εκ βαθέων’ και τους περί πολλών ερώτων των ελάχιστων και των μέγιστων, και των παθών και των έρημων και άνυδρων τόπων των παροικούντων ..
Δε θα μιλήσω με χρώματα και φθόγγους φθαρμένους κι από τη χρήση οικείους και προφανείς. Θα επενδύσω σε δυνάμεις αντίληψης και υπέρτατου αισθήματος και συνειρμών και αποχρώσεων και ήχων αθέατων και ανανίχευτων. Των υπέροχων ήχων της απουσίας θορύβου και κραδασμών και γνώριμων διαδικασιών κι επαναλήψεων τετριμμένων. Των ‘ήχων’ της σύμπτωσης και των άφωνων φθόγγων της έκπληξης. Και του αισθήματος των παλμών στους πυλώνες τους κλειστούς ανάμεσα και στις παλάμες τις ζεστές του Φλεβάρη. Και ω ναι ! Στην υγρασία ..Στην υγρασία των μελών, των πτυχών, των ματιών, των σωμάτων. Στην υγρασία της Ζωής και του στερεώματος. Στα δάκρυα. Προπάντων στα δάκρυα της μηχανικής των συγκοινωνούντων δοχείων.
Δε θα μιλήσω. Θα περιμένω ίχνη απ το ..'πέρασμα' χαράματα στο κατευόδιο της μέρας πλάι στην κούπα του καφέ. Με τον αχνό στα δάχτυλα ανάμεσα, σε μια γωνιά θ αναπαύσω τα μάτια, να ελευθερώσω τη δύναμη την αντίρροπη της προσμονής και της γνώσης. Και με σιωπή, με τη σιωπή μου μοναχά θα προκαλώ .. υποθέσεις και εικασίες και αλγόριθμους αποτελεσματικούς και αψεγάδιαστους να δώσουν νόημα και φως και ποθούμενα .

A ^j^