Τρίτη 28 Απριλίου 2009

'Mal du depart'

"..I will stay always an ideal and worthless lover of distant travels and blue seas, and I will die one night as all the other nights, without threading the misty line of the horizons..." Ν.Καββαδίας

oil on wood (1955) Mario Deluigi

".. Λόγια μεγάλα πάλι και πάλι λόγια, ατόπημα και ενοχή και κάθαρση. –Την άλλη κιόλας τη στιγμή μετανοώ και επανέρχομαι. Και πάλι πίσω, επαίτης στην τυραννία των 'θέλω'!. Συνισταμένες ψεύτικες(;) πάλι θα με πλανέψουν, σαν πρόκληση και σαν υπόσχεση απατηλή για μια ισορροπία επισφαλή κι εφήμερη και άνεμος περαστικός και Λίβας.. Κι αλήθεια -αυτή η 'αλήθεια' σου, προορισμός της διαφυγής μου και καύμα της ερήμου κι αντικατοπτρισμός και χίμαιρα.. Κι εδώ, της νύχτας η ορθογραφία και οι συλλαβές, οι ανορθόγραφες και οι άτονες, χωρίς χροιά. Στο δέρμα το εντός μου, καύματα και ξεσκίσματα και των ονείρων ράκη και πλέγμα των χεριών αμήχανο κάτω απ το προσκέφαλο. Η παράλυση των αρθρώσεων και η άρθρωση των φθόγγων, γραμμές στη σκόνη και κύκλοι ομόκεντροι -χοροί κυκλωτικοί και παραζάλη. Στις λασπωμένες, στις λασπωμένες τις λακκούβες, όμορφα σχήματα εφήμερα σε υπνοβασίας βήματα. Θα καταλήξουμε εκεί που η απορία δε θάχει λόγο πια. Εκεί θα καταλήξουμε με μάτια έκπληκτα ψηλαφίζοντας με τ ακροδάχτυλα στην ασάφεια του μουχρώματος. Το αίμα, το αίμα μου που φέρω, θα μεταφέρω στα μάτια να δει την όψη της αλήθειας και της απορίας σου. Και απόδειξη να γίνει η παρουσία των ρανίδων στα μάτια μου. Απόδειξη σύμπτωσης στην ίδια κοίτη, της μνήμης των πόνων σου και των φόβων της μνήμης μου.. Κι ακολουθία πρώτων αριθμών, μοναχικών και μόνων σε νύχτες και σε σκοτεινά δωμάτια της περισυλλογής ή της διάχυσης σε σύμπαντα αδιάφορα και ξένα σαν σώματα μιαρά. Απλές φωτογραφίες είμαστε, χάρτινες, σε αδιάβροχες κορνίζες σαν όλες τις ζωές που πέρασαν σκυφτές κάτω απ τις νεραντζιές με τα λουλούδια και τα φορτωμένα κλαριά, να κλέψουν λίγο άρωμα, να βάλουν, να τρυπώσουν στα πνευμόνια λίγη γύρη, να κάνουν τα νυχτέρια τ ανέλπιδα υποφερτά και κατευόδιο.. Κι εκεί, κοντά στους ανεμόμυλους, ιδανικοί και ανάξιοι εραστές των πόντων, των ψηφίδων και των όστρακων θα μείνουμε, σε βάθη απίθανα και υπέροχα και απρόσιτα μα, πάντα δύσκολα να πιστευτούν όταν εικόνες τους και είδωλα φλογίζουνε τα μάτια μας και ξεπηδούν σ επίρρωση των λόγων μας μιλώντας. Και πάντα στη σκιά, στο μούχρωμα σαν όλες τις χαμένες ψηφίδες, περνάμε και χανόμαστε ανύποπτοι. Εμείς, αυτόχειρες ιδανικοί, στων ποντισμένων 'άπιαστων' ονείρων μας να δίνουμε 'παρόν', σε μιας αιωνιότητας καρτέρεμα για μιας στιγμής προσέγγιση αιωνιότητας .."

A^j^

14 σχόλια:

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Άναρχες λέξεις ξεριζώνουν την ψυχή μας.
Λυγμοί κουρασμένοι ακόμα και να εκφράσουν τον πόνο, ορίζουν τα βήματα, ορίζουν τα αγγίγματα, τους δρόμους που παίρνει το βλέμμα για να δει ουρανό.
Φθάνουν μονάχα για λίγες ημέρες οι ελπίδες.
Τροφές υπό κατανάλωση.

Αναρωτιέμαι αν θα φθάσουμε πρώτα στη σιωπή κι έπειτα στο τέλος της ζωής μας…

N. είπε...

"η αλήθεια μου"...

θα έλεγες ότι ο αντικατοπτρισμός της είναι σημαντικός για σένα;
ότι είναι σαφής; έντονα σαφής όπως το άρωμα από τις νερατζιές όπως ο λίβας;...

Angel ^j^ είπε...

@Ήχος Πλάγιος. Μόνος
..Κι εγώ αναρωτιέμαι για τί από τα δυό θάβαζα στοίχημα τη ζωή μου ...
Αξίζει άραγε η ζωή χωρίς 'σιωπή' κι ο 'θόρυβος' τί νόημα θάχει όταν 'εκεί' δε θάσαι πιά να τον .. 'ακούσεις' ;

Καλή σου Μέρα

Angel ^j^ είπε...

@Ν.
.. και τί αλήθεια σημαίνει 'σαφής';
'Νοήτος' ή μήπως .."ΚΑΤΑ-νοητός';
Και σκέφτομαι άραγε μιάς και το θίγεις, τί μέσα μας σηματοδοτεί αυτό το 'σημαντικός';
.. ή Γνώση του 'αλλου' ως όχημα να πάς αλλού, πέρα απ τα όρια τα δικά σου ή ως .. όχημα .. 'Δουρειο' να προσπελάσεις τον 'άλλο' ;
Σκέφτομαι ακόμα, πότε τη γνώση αυτή του 'αλλου' την επιζητούμε ως εργαλείο επι-κοινωνίας και πότε ως μέσο 'άλωσης' του εντός του ..

Κι από την άλλη 'έντονα σαφές'
ούτε κι αυτό το 'άρωμα απ΄τις νερατζιές' ούτε κι ο λίβας είναι
μιάς και για τον καθένα (μπορεί να) σηματοδοτεί κάτι πολύ προσωπικό ή κάτι πολύ προσωπικά συμβολοποιημένο

N. είπε...

ο Λίβας μέσα στο γραπτό σου συνδέθηκε με κάποια πρόκληση υπόσχεση ισορροπία την οποία βέβαια τη χαρακτήρησες επισφαλή περαστική εφήμερη κλπ είναι όλα γραμμένα εκεί...
έπειτα οι νερατζιές συνδέθηκαν με το .. άρωμα με το κατευόδιο με το "κάνω κάτι ανέλπιδο υποφερτό" κλπ

κι έπειτα λες "ούτε και αυτός ο λίβας ούτε και το άρωμα από τις νερατζιές" είναι "έντονα σαφές"
"μιάς και για τον καθένα (μπορεί να) σηματοδοτεί κάτι πολύ προσωπικό ή κάτι πολύ προσωπικά συμβολοποιημένο"

Για τον καθένα μπορεί να κάνει ότι θέλει
ΓΙΑ ΣΕΝΑ;...
και νιώθω λες και είσαι αποστασιοποίημένη από τον εαυτό σου ότι μου μιλάς για τον καθένα ή μου τονίζεις ότι τα λόγια σου μπορεί να μην είναι ούτε έντονα ούτε σαφή για κάποιον άλλο, για τον καθένα...

και αναρωτιέσαι τι μπορεί μέσα σου να σηματοδοτεί το "σημαντικός"...

Αυτό το πολύ προσωπικό ή το κάτι το πολύ προσωπικά συμβολοποιημένο δεν είναι το έντονο το σαφές το σημαντικό;.... το σημαντικό για σένα...; (αναρωτιέμαι)

έπειτα είναι και αυτό το δίπολο
επικοινωνία-άλωση...
πως θα ήταν δυνατόν να με αλώσεις να αλώσεις ή να καταναλώσεις (δηλ να εξαντλήσεις) τι;
να παραβιάσεις να τραυματίσεις τι;
σ' εμένα; σ' εσένα;
και είναι επίφοβο και είναι επισβαλές φαντάζομαι

αλλά μέσα απο τα λόγια; μέσα απο τις προθέσεις που κρύβονται στα λόγια;

και μέχρι που φτάνουν αυτές οι προθέσεις
και σε ποιο ύψος σε ποιο επίπεδο ευαισθησίας-αναισθησίας φτάνει το χοντρό το πετσί μας;
ή οι πράξεις μας;

είναι ένα θέμα ασφαλώς...
πάντως
το εντός ΜΟΥ ευθαρσώς εκφράζεται με ένα τρόπο βέβαια ατελή με ένα τρόπο μερικό έως μερικότατο (αλλά ειλικρινώς σαφώς εντόνως ... σημαντικ..ώς - για μένα) σ' αυτό το ημερο.ιστολόγιο μ' αυτές τις λέξεις (τις σχετικά ναρκισσιστικές)
δεν νιώθω ότι εισβάλεις ότι παραβιάζεις κλπ
ίσως βέβαια αυτό νιώθεις εσύ...
(ότι παραβιάζεις ή ότι παραβιάζεσαι)

"that is a very tall order i've got to say..."

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Λόγια μεγάλα
και μάλλον πλάνα
για μια ζωή πλάνη
απατηλή και στείρα
και κίβδηλη
Λόγια που
ξεχειλίζουν το μυαλό
κι αστυνομεύουν τις αισθήσεις
Καλά θα έκανες
απορίες να μην έχεις
Να είσαι παιδί καλό
Τα βράδια
ξέχνα τις υπνοβασίες
και...γενικά ξέχνα
Και άφησε τα δειλινά
και τα όνειρα
και όλα

Ξέρεις τι όμορφος
αυτόχειρας θα γίνεις;...

Με αγκαλιά Angel!!!

Angel ^j^ είπε...

@Ν.
Τη σκέψη μου όλη αυτή -όπως καλά γνωρίζεις- διττά να λειτουργήσει την άφησα ..
Aυθόρμητη ξεκίνησε να υφαίνεται με έναυσμα κάποια φράση που πρόσφατα άκουσα/είπα σε μια κουβέντα, η οποία στη συνέχεια μου έβγαλε εκείνο το συναίσθημα με το οποίο μέσα ΜΟΥ έχει καταγραφεί ο συγκεκριμένος στίχος από το mal du depart του Καββαδία.
Συγκεκριμένα αυτό που μέσες-άκρες θα μπορούσα να σου πω προς το παρόν, είναι η σχέση που μπορεί να έχει αυτό το συναίσθημα του ανεκπλήρωτου και ενδεχομένως ουτοπικού επιθυμητού στη ζωή μας με την παρουσία/αποδοχή/κατανόηση του (όποιου) 'σημαντικού άλλου' δίπλα μας .. (Που θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε τυχαίος -ή λιγότερο τυχαίος- άλλος, αλλά ακόμα και ο ίδιος ο ..διχασμένος/ μπερδεμένος μας εαυτός ..)

Και όσο για το θέμα της παραβίασης του 'αλλού' μέσω της γνώσης του, αυτό το ανέφερα σαν προβληματισμό -γενικά- σε σχέση με τα ελατήρια που μας υποκινούν να 'Γνωρίσουμε'/ 'καταλάβουμε' τον 'άλλο'. Είναι δηλ για να προαχθεί η "επικοινωνία" που θα μειώσει τις μεταξύ αποστάσεις αποσκοπώντας στην ανθρώπινη προσέγγιση .. ή για να 'εισβάλουμε' στα μύχια του 'άλλου' προκειμένου να τον .. "αλώσουμε" /"χειραγωγήσουμε" προς ίδιον όφελος ... ;
Αυτή η σκέψη όμως δεν είναι κάτι στο οποίο σκόπευα να επικεντρωθώ με τη συγκεκριμένη ανάρτηση –συνολικά, αλλά σαν σκέψη προέκυψε μέσα απ΄ την κουβέντα μας

Angel ^j^ είπε...

@άναρχε Προμηθέα
… λες αν γίνω ..'καλό' παιδι
και αν δε σκέφτομαι .. γενικά
και αν δεν έχω απορίες
και αν αφήσω τα ονειρα κλπ κλπ
Να ήμουν .. 'όμορφη' ως .. 'αυτόχειρας' ?
Όχι τίποτ’ άλλο, αλλά ΑΝ είναι έτσι να το ξανασκεφτώ …
μπας και το πάρω απόφαση και το .. τολμήσω δηλ ..
(λέμε τώρα .. )

καλό σου απόγευμα
αγκαλιά

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Οχι!!!!!!!!!!!!

Μη γίνεις καλό παιδί με τίποτα!!!!!

Έτσι μας θέλουν.

Εμείς αντιστεκόμαστε!!!

Angel ^j^ είπε...

.. ααα!
να το πάρω ..'αλλιώς' δηλ ?

οκ λοιπόν!


;)

Συβίλλα είπε...

υπάρχει μια παλιά προκατάληψη...

λέει, μην αφήνεις φωτογραφίες πάνω σε τζάκι που καίει...
θα καούν οι καρδιές αυτών που απεικονίζονται...

Φιλί

Angel ^j^ είπε...

@Συβίλλα
ομολογώ .. συβιλλικά τα λόγια σου
.. αλλά να πάρει ..'δε τόχω'!!


καλησπέρα

Μαρινα ..... είπε...

χαθηκα στις Λεξεις σου....
συνισταμενες ψευτικες....σιγα μη σε πλανεξουν θα πω...

κι ιδανικους αυτοχειρες να δω κοιτω καθρεφτη...
μα παλι λεω...ποιος το αιωνιο δεν ζηλεψε...
ποιος απ΄την άλλη το αιωνιο δεν τον τρομαξε ;;;

φυγη ....φυγη...φυγη
στις ωυχτες μιας "αιωνιας " αγρυπνίας....


πολλη πολλη πολλη μεγαλη αγκαλια...
γεματη προς-ευχες για Σε

φιλω Σε....

Angel ^j^ είπε...

@Μαρίνα
.. οι λέξεις και οι προσ-ευχές σου συμπάθεια κρατούν στις φούχτες..
"Ρούχο ζεστό" τις κρατώ για το "χειμώνα" ..

νάσαι και συ καλά
σε φιλώ κιεγώ