Max Ernst- Are You In There?
"..Θα ονόμαζα την έμπνευση Ρυθμό τυμπάνων Και μουσική της καρδιάς Κάτι συμβολικό μονάχα Και χαρούμενο Αυτό που θέλεις να πεις Θα το 'λεγα αλλιώς Χωρίς να το πω Και έτσι μέσα στην απουσία Σαν μήνυμα κενό Θα αναδίδει την κενότητα.. Έτσι έρχεται η έμπνευση Έτσι φεύγει η ζωή Ακροπατώντας .." Ν.
Απών 'Εσύ', μα νάσαι 'Εκεί', να χωράς, να βρίσκεσαι, να περιέχεσαι ερήμην μου στο χώρο που μου παραχωρείς με πράξη δωρεάς και μεγαλόψυχης απόστασης ασφαλείας... Να τον γεμίσεις με σένα, μ’ όσο αντέχει ένα 'κενό' την παρουσία του να δηλώνει, ν' απλώνει, να ξεδιπλώνει ερήμην μου.. Να περιέχει 'όλα όσα..'. Ν' αφήνει έξω 'άλλα τόσα'.. Σα μήνυμα κενό, θ'αναδίδει τη μελωδία και το άρωμα της ανεξαρτησίας των αποσιωπητικών σου. Ένα μονάχα μήνυμα, σε μπουκάλι κενό περιεχομένου -κι όχι κενό ΑΝΕΥ περιεχομένου.. Σ΄ όλη αυτή τη διαδρομή της μοναξιάς και της απόκοσμης σοφίας, της ακοινώνητης σοφίας της σιωπής σου, να φανταστώ μονάχα, να υποθέσω ένα χέρι, κι έναν καρπό χυμών και δάχτυλα και αίμα να θροΐζει σε γαλάζιες ανάγλυφες αρτηρίες και φλέβες αίματος επιστροφής και νάναι 'εκεί' για πράξεις, για υποδοχές και για επιφυλάξεις και μες στη φούχτα να φυλακίζει αυτό που χάνεται απ' τα μάτια κι από τα ρίγη του δέρματος εξατμίζεται και σαν χαρμόσυνο ή σαν απεγνωσμένο στη μνήμη να φυγαδεύει το μέλλον σου. Σ΄ όλη αυτή τη διαδρομή της απόστασης, της σύμπτωσης, της αφής, της επαφής, της σχέσης, της ανάσχεσης.. Σ΄ όλη αυτή τη διαδρομή, στο δρόμο αφήνω τελείες αποσιωπητικών και εσύ, μονάχα εσύ, που κλείδωσες το νόημα θ' αποφασίσεις την τελευταία. Μονάχα εσύ, που από τα πρώτα κλάσματα του χρόνου πρώτο σ΄ αξίωσε η σκέψη να τη φωνάξεις ''Εμ-πνευση'..
.. Την παύλα όμως, θα στη χαρίσω εγώ.. ψιθυρίζοντας ένα τραγούδι που σου χάρισε η 'απορία' ενός αποχωρισμού ή ..το παράπονο μιας ανατροπής :
'Give me your hand give me your blood give me a proof of the life we have lived
Are you there?
Where are you?' Ν.
A^j^
15 σχόλια:
Απών στην παρουσία
Παρών στην απουσία
Ποιό παιχνίδι παίζει το μυαλό και ποιό η καρδιά;
Πως γίνεται να είσαι ενώ δεν είσαι;
Κι όταν ήσουν,ήσουν στ΄αλήθεια ή απλώς ήταν η ψευδαίσθηση της παρουσίας σου;
Απαντήσεις διφορούμενες και σπάνια αποκαλυπτικές...
Καλησπέρα...
Προ-
κι
επι-κειμένου
...
.
..
.`
μπουρμπουλήθρες
...αποσιωπητικά
αναδύονται
γεμάτες
με το κατάβαθο νόημα
της μοναδικής Αλήθειας
γεμάτες
αναπνοή κι εκπνοή
δίπλα κι ανάμεσα σε σώματα λέξεων
που απ το δέρμα τους
άθελά τους
ριγεί ηδονικά
η ‘’Ιδέα’’ που ‘’δημιουργούν’’
(εκεί..........ανάμεσα
στα περασμένα και τα μελλούμενα)
.. να ΖΗΣΟΥΝ
Here you are!
Στη ροή...
με ...’’γαλάζιες ανάγλυφες αρτηρίες και φλέβες αίματος επιστροφής’’...ως γλυκιά μου ανα- παυλα
κι εν-πνοη
..
σε βρίσκω κι ανασαίνω
.......................
.......................
.......................
σε φιλώ AAA^j^-Angel μου
Εγώ, εδώ, Άγγελε,
θέλω να σου μιλήσω για τη μοναξιά...
Να τρώει την ψυχή σου
να φτιάξει πίστα
για να χορέψει στο κενό
κι ύστερα
να τρώει το μυαλό σου
πτυχή πτυχή να στο κατασπαράζει
με πάθος μέγιστο
για ένα ελάχιστο πρωινό
Μετά κουφάρι
σάκος άδειος
τίποτα...
Κι οι παρουσίες
μακρυά πολύ...
Λες, νάναι επειδή
φοβήθηκα ν' αγγίξω
του ήλιου τα μαλλιά;
Αγκαλιά, αρχάγγελε -
προάγγελε του φωτός...
@anima
Απών στην παρουσία = Παρών στην απουσία...καί τις δύο περιπτώσεις .. "bad timing - wrong place" -Τί να λέει ??
Και η καρδιά και το μυαλό θαρρώ παίζουν όποιο παιχνίδι διαθέτει έναν "αντίπαλο" από την άλλη μεριά που θα πιάσει/πετάξει τη ..μπάλλα
Πως γίνεται να είσαι ενώ δεν είσαι;ακριβώς όπως γίνεται όταν ΔΕΝ ήταν 'παρών' κι αυτό που νόμιζες 'παρουσία' ήταν η ψευδαίσθησή της
Απο-καλυπτικές Ερωτήσεις, συχνά χωρίς δυνατότητα αντικειμενικών απαντήσεων.
Καλή σου Μέρα
@maira del mar
(εκεί..........ανάμεσα
στα περασμένα και τα μελλούμενα)..στα 'Ζόρια' του ενδιάμεσου
είναι η πάλη
είναι και τα κύματα,
τα σημαντικά και τα ασήμαντα,
το αίμα, οι αναπνοές
και η ασφυξία ..
Κι εκεί, σ΄αυτό το ενδιάμεσο
στο «ΕΔΩ-ΚΑΙ-ΤΩΡΑ»
η ανάγκη της «εμ-ΠΝΕΥΣΗΣ»
να ΠΝΕΥΣΕΙΣ , ν΄ανα-ΠΝΕΥΣΕΙΣ ,
για ν΄ αντέξεις
και να περάσεις στα Μελλούμενα απ τα Περασμένα ,
κι από το βυθό της πτ-ΩΣΗΣ ,
χρειάζεται η έμ-ΠΝΕΥΣΗ ως ΔΥΝΑΜΗ της ΩΣΗΣ
μέχρι την επιφάνεια για να επι-βιΩΣΕΙΣ
και έστω προλαβαίνοντας κάτι να δια-σΩΣΕΙΣ
..Από τη μάσκα μου σου δίνω … αναπνευστήρα και μπουρμπουλήθρες κάνουμε ΜΑΖΙ !
.. κι έτσι με βρίσκεις κι ανασαίνουμε .. ΠΑΡΕΑ !
MairaDelmarAAAAAki μου ....
σε φιλώ κι εγώ !
Α.
" ερήμην μου" ; ...
Ναι να φανταστείς ναι να υποθέσεις...
Ναι εγώ που κλείδωσα το νόημα θα αποφασίσω την τελευταία τελεία ...
Μ' αρέσει που σιγοτραγούδησες που ψιθύρισες τα λόγια μου
Ν.
@Άναρχε Προμηθέα ..
"..Με πάθος μέγιστο
για μιά ελάχιστη Ζωή που .. ‘δε πρόκαμε’
Για ένα πρωινό πίσω από ένα τζάμι.Κλειστό!
Για μια στροφή χορού ημιτελή
Για ένα αγκάθι φόβου στου Ήλιου τα μαλλιά..
Οι παρουσίες μάκρυναν
και σόλο χόρεψε η μοναξιά Σε άδειες πίστες .."
σφιχτή αγκαλιά
@Ν.
.. Μ' αρέσει που σιγοτραγούδησες που ψιθύρισες τα λόγια μου
Στ'αυτί σου .. :)
------
Κι η "Παύλα" είπαμε ..Δική μου ! ;)
Aπών εσύ μα να σαι εκει...
ποιητική απουσία...
@Μαρία Νικολάου
ποιητική απουσία...
ιδανικά επαρκής
ου-τοπικά αυτάρκης
πόσο παράδοξες αυτές οι απουσίες
που -καμιά φορά-όχι απλώς υποθέτουν το χέρι,τον καρπό, τα δάχτυλα,αλλά σε αγγίζουν με αυτά,τόσο απόκοσμα που πονάς από μέσα
αχ κι αυτές οι απαρουσίες,με χέρια,καρπό,με δάχτυλα,τόσο όμορφα,που σχεδόν αβέβαια,δεν σε αγγίζουν τόσο δυνατά, που πονάς από μέσα
καλησπέρα αγγελούδι=)
@koperti
.. Άραγε, αυτό το .. 'παράδοξο' της απουσίας/παρουσίας, της πραγματικότητας είναι συνέπεια ή τάχα ο πόνος/φόβος υπαγορεύει/επιβάλλει στο μυαλό την αίσθηση μιας απουσίας ή μιάς παρουσίας ανάλογα ;
καλό σου απόγευμα
κοπερτίνι μου ,
Απών στο παρόν και στο μέλλον ...μα πάντα παρόν στην καρδιά και στη μνήμη.
....καθ'ότι πριν λόγοι ανωτέρας βίας με ανάγκασαν να δημοσιεύσω γρήγορα το σχόλιο μου.... έκανα μια σημαντική παράλειψη!!
Πολλά φιλιά στον Ν και σε σένα my Angel!!!
@blackdaizy
"..μα πάντα παρόν.. στη μνήμη"αυτό το "παρόν" της μνήμης πόσο εξαρτημένο όμως από ένα "παρελθόν"
Σχεδόν "ταυτόσημο" θάλεγα ..
και πάντα σαν εγληματίας να γυρίζει 'εκει' .. στον τόπο του .. 'εγκλήματος' ..
---------------------------
καρδιά μου,..έλλειψες..
(εε..εντάξει ΚΑΙ ..έλλειψα οκ!)
καλώς τη
πολλά πολλά μεγάλα φιλιά κι από μένα
Δημοσίευση σχολίου