".. Η Σιωπή μου .. Εδώ, ριζωμένη ποιός θα κρατήσει τη Σιωπή που γλιστρά απ τα δάχτυλα σαν χρόνος άπιαστος ποιός θα κρατήσει τα κάρβουνα της σιωπής μου στα χέρια; Αέρας, φεύγω σαν ήχος σιωπηλά σκορπίζω κύκλους ομόκεντρους. "Δεν έχω ήχο, Δεν έχω ήχο, Δεν έχω Η-Η-Ήχο!!!" Μονάχα μια κλεψύδρα σιωπής Ανεστραμμένη. Και άμμο. Ο αέρας σκορπίζει τ αποφάγια του χρόνου. Ο αέρας μαζεύει ξερά φύλλα Στους στρόβιλους της παραζάλης. Δεν έχω πια ήχο. Μόνο η σιωπή ενδιαφέρει την άμμο. Μόνο η άμμος ενδιαφέρει Την κλεψύδρα. Δεν έχω ΣΙΩΠΗ πιά. Μόνο μια άδεια κλεψύδρα... κι ένα καθρέφτη φάλτσο .. "sans famille ...
(..Αγαπημένη μου, Δε θα μ ακούσεις ποτέ μ αυτή την ήσυχη συνείδηση. Κραυγάζει τόσο αυτάρεσκα Στον καθρέφτη σου Που δε χωράει ο λυγμός μου. Δε θα πιστέψεις ποτέ Τη θνησιγένεια της μνήμης μου, Τις συγγενείς προδοσίες μου. Φωνάζει τόσο ο λογισμός σου Το δίκιο διαλαλώντας Που δε χωράει η συνδιαλλαγή μου με το θάνατο .. Δε θα μ ακούσεις ποτέ Γιατί δεν έχω Ήχο πια. Μόνο Σιωπή Που τελειώνει σαν τη διαδρομή μου .. Μονάχα, να θυμάσαι τις ίδιες αφ-ορμές του αίματος, την ίδια βρύση και το χρόνο που στάλαζε παράλληλα στις φούχτες μας ..) "
A^j^
16 σχόλια:
Σε ευχαριστώ που ικανοποίησες την επιθυμία μου ...
@Ν.
Ήξερα πως το περίμενες
Ήξερες πόσο δύσκολο ήταν ..
(αν υποθέσουμε πως ξέρεις τι εννοώ ..)
Ζητάς υπερβάσεις
Τολμώ τις αντοχές στα όρια
να κάνω λέξεις,εικόνες ..
.. και τώρα που άνοιξε το κουτί
πρέπει να διαχειριστώ
τα καλούδια της .. Πανδώρας ...
..Δύσκολο πράγματι
...Κι όμως
δεν είναι σιωπή
Διαμαρτυρία είναι
κι ήχος
ήχων που σπάνε
πάνω σε ραγισμένο καθρέφτη
σαν ουρλιαχτά
δαρμένου ζώου
που πήγαινε για τροφή
και μάτωσε
Και ποιός
θα κρατήσει
τα κάρβουνα
της σιωπής σου;...
Μόνη σου, φίλη,
με τα τσακισμένα σου δάχτυλα
θα κρατήσεις τα κάρβουνα
που είναι ακόμα αναμμένα
θα πονέσεις πάλι και πάλι
και μετά
πέτα τα στον καθρέφτη σου
να θρυματιστούν
Σκούπισε τα καπνισμένα μάτια σου
και προχώρα...
Αγκαλιά
@ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ
Ναι, σίγουρα καμιά φορά η Σιωπή είναι διαμαρτυρία ..
Σιωπηλή διαμαρτυρία, που όμως απελπίζεται σε ..'ώτα μη ακουόντων' ...
σε μάτια ..'ερμητικά κλειστά'
και σε 'άκαπνες ασκητικές συνειδήσεις' μακράν απ το 'καμίνι' της καθημερινότητας που εφησυχάζουν ...
καλή σου μέρα ..
αγκαλιά
...Κι όμως
κάπου
κάποιοι
ακούνε...
Να το θυμάσαι
@ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ
.. ευτυχώς που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πάντα υφίστανται κάποια ..'υποσύνολα' -έστω και σαν .. 'στατιστικές αποκλίσεις' ,
για νάχουμε να ελπίζουμε ...
... ναι το θυμάμαι.. :)))
...γιατί η Ποίηση θέλει Σιωπή για ν' ακουστεί σε βάθος, για να τη νιώσεις στο πνεύμα σου και στο πετσί σου, για να τη διαβάζεις σε ιστολόγια σαν και το δικό σας, που τα ψυχικά αποθέματα περισσεύουν, μακριά από στιγμιαίους εντυπωσιασμούς και περιττές φιοριτούρες.
καλώς σε βρίσκω, αγαπητή Angel στο μπλογκόσπιτο σας!
καλημέρα, Ν.
και θα σας παρακολουθώ!
@BOSCO
..όμορφο είναι να γράφονται εδώ, στο χώρο μας, λόγια κατανόησης και αναγνώρισης της Δυναμικής της Σιωπής, των χαμηλών τόνων και του απέριττου...
Στόχος μας απ΄ αρχής ήταν η 'επικοινωνίά' πάνω σ΄ αυτά τα standards που αναφέρεις .. Είναι Τιμητικό που μας επισκέφτηκες. Θα χαρούμε να σε δεχόμαστε, όσες φορές στην πόρτα μας βρεθείς και πάλι ..
Καλώς ήρθες λοιπόν αγαπητέ
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια BOSCO
με την
... αποκλίνουσα(;) συμπεριφορά
Angel...
πάντα ευγενής είσαι, αλλά κι εγώ θα σε συναγωνιστώ τώρα. Τιμητικό δεν είναι που σας επισκέπτεται η αφεντιά μου, όσο η διεργασία, στην οποία μπαίνει ο καθένας, ώστε να αφήσει σχόλιο εδώ μέσα! Το' χω ξαναπεί, συχνά στέκομαι αμήχανος σε ποιητικά ή έστω ποιητικίζοντα blogs, αυτή τη φορά όμως κόλλησα!
Ν. ...
κοντά μου...έπεσες!
Οκ
μου δίνεις την ευκαιρία να σχολιάσω ότι η λέξη ποίηση (με την έννοια της ποιητικής) δε μου αρέσει. Δεν την διαλέγω δεν την προτιμώ. Όλη αυτή η ... ποιητική, η πλαδαρή ποιητική, όλη αυτή η κειμενική περιπλάνηση, ένας ατέλειωτος αυτοσχολιασμός σχεδόν δομικός μέσα στη γλώσσα, μια συνεχής ανατροπή του ειπωμένου, όλη αυτή η αυτοαποστασιο-ποίηση, όλη αυτή η εκ του ασφαλούς ... θεώρηση, θεωρία, θεωρητικοποίηση, που ... ασφαλώς ... συνεχίζει και συνεχίζει
Υπάρχει άραγε μια διάσταση ένας τόπος αλήθειας; ... αναρωτιέμαι ...
Το έδαφος κάτω από τα πόδια μας είναι πάντοτε σταθερό; Ή, αρνητικά, ποιο είναι το έδαφος της υπαρξιακής ... αγωνίας, της ναυτίας; Επίσης, θετικά, το έδαφος της ... υπέρβασης της έκστασης ποιο είναι; υπάρχει;
Έδαφος, σταθερότητα, αστάθεια, πράγμα, πραγματικό, πραγματικότητα...
Η ομιλία, αυτή που δεν μου αρέσει να ονομάζω "ποίηση" και "ποιητική"΄, αλλάζει τον ... τόπο μας, τη ... θέση μας, το ... χώμα που πατάμε; Πως σχετίζεται με το ... πράγμα αυτό; με το ... πράγμα;
και επειδή παραέγινα Λακανικός ας πούμε και τούτο
Θέλω να λέω και θέλω να φροντίζω να λέω και φροντίζω να λέω εκείνο που θέλω να πω
(μια που το θέλω και ξέρω ότι το θέλω και το θέλω έντονα)
Παράγω δηλαδή εκκείνο που επιθυμώ εκείνο που είναι το αίτιο της επιθυμίας μου και της δράσης μου
Η ομιλούσα ... δράση μου, η ομιλία μου, η δράση της ομιλίας μου της σκέψης μου, σε τέτοιες σοβαρές στιγμές, παράγει την ίδια της την αιτία(;) ... αποκαλύπτει την ίδια της την αιτία(;)...
Και για να αφήσω τα παράδοξα σχήματα λόγου και τα πρωθύστερα
αυτά που γράφω δεν είναι ποιήματα είναι άμεσα και απλά η μνήμη μου η εμπειρία μου και ...
(σε συνέχεια του προηγούμενου)
και το κύριο κριτήριο της ... αισθητικής τους είναι η εγκυρότητά τους η συμφωνία τους με τη ... ''βιωμένη αίσθηση'' την οποία επιχειρούν να συμβολοποιήσουν.
Αυτά τα ακατάληπτα είχα να πω παρά τους ... υπερευγενικούς ενδοιασμούς της Α. ότι ίσως ίσως ίσως θα είναι πραγματικά ακατάληπτα και κατά κάποιο τρόπο ίσως ανακόλουθα σε μια απλή ανταλλαγή σχολίων
Δεν ξέρω αν συμφωνείς
σίγουρα διάλεξα δύσκολες λέξεις και λέξεις ... εγωτικές
και ελπίζω να με συγχωρέσεις,
παρόλα αυτά παύει αυτό να είναι μια απλή ανταλλαγή απλών σχολίων;
Αυτά
προσπάθησα να εκφράσω πως αντιλαμβάνομαι αυτό το blog και να προοκαλέσω λίγο αυτό που ονομάσαμε (μαζί;) αποκλίνον...
Ν. ...
πως να μοιάζεις άραγε; χαμογελάει ποτέ τ' αχείλι σου, που λένε και στην Κρήτη; Έγραψες στις 7.30 τ' απόγευμα και επέστρεψες στις 10.30 το βράδυ, τρεις ώρες αργότερα. Γιατί άραγε; Για μιαν απλή ανταλλαγή σχολίων; Καθόλου ακατάληπτα δε γράφεις, θα έλεγα αντιθέτως ό,τι μου αρέσει όλος αυτός ο λεξιμαλισμός σου και η επεξηγηματικότητα που επιχειρείς να δώσεις στα όσα λες, στα όσα ενδεχομένως κάποιος άλλος συνblogger την έκανε με ελαφρά. Κρατάω τις υπέροχες φράσεις σου "κειμενική περιπλάνηση" και "ατέλειωτος αυτοσχολιασμός δομικός μέσα στη γλώσσα"! Αυτό δεν κάνεις τώρα; Αυτό δεν κάνω τώρα; Αυτό δεν κάνουν εν μέρει όλοι όσοι ανοίγουν ένα blog και εκτίθενται με εγωτικό τρόπο, όπως πάλι εύστοχα λες; Παρακολούθησα τη γραφή σου κι είχα πολύ καιρό ομολογουμένως να δω άνθρωπο συνειρμικά σχεδόν εκφραζόμενο. Οι λέξεις σου παραπέμπουν σε τρικυμία εν κρανίω και δεν το λέω καθόλου ως μομφή αυτό. Οι τρικυμίες ειν' αυτές που διασαλεύουν την τάξη και τα λιμνάζοντα νερά. Κι εγώ από 15 χρονών είχα βάλει σκοπό μου να διασαλεύσω τη γαμημένη την τάξη, κάτι που με οδήγησε στους επιγόνους του αγαπημένου σου Λακάν, τους οποίους μέχρι πρότινος θεωρούσα εκμεταλλευτές του ανθρώπινου πόνου και ευχαριστιόμουν με τον κατακερματισμό τους στα φιλμς του Γούντι Άλλεν. Νομίζω πως το ξέρεις καλά, όταν η αδυναμία του λόγου και της επικοινωνίας με τους άλλους έρχεται, όταν η ίδια η ζωή σε ξεβράζει στα πιο άγονα και στείρα μονοπάτια, τότε τον λόγο έχουν τα seropram και τα zyprexa των 5 μιλιγκράμ. Δεν υπάρχει καμία ανακολουθία στον λόγο σου, όπως ενδεχομένως να φοβήθηκες (ή να σε φόβησε η Angel) και γι' αυτό να "ξαναχτύπησες" ένα τρίωρο αργότερα. Νιώθω μόνο πως εγώ αυτή την ώρα μπορεί άλλα να ήθελα να σου πω και τελικά άλλα να είπα. Ας εγκαινιαστεί λοιπόν η συνειρμική επικοινωνία των bloggers (ή τουλάχιστον η δική μας) σε τούτο δω το μπλογκόσπιτο.
Ευχαριστώ για την...εξομολόγηση! Δεν ξέρω αν θα επαναληφθεί, αν θα μπω ξανά σ' αυτή τη διαδικασία, παρ' όλο που θα το ήθελα η αλήθεια είναι. Έχω ξεχάσει πως είναι να περπατάς στο δρόμο και να γυρνάνε οι σκέψεις καλειδοσκόπιο στο κεφάλι σου. Βλέπεις, αγαπητέ, πάμε να λύσουμε το ένα πρόβλημα και η λύση του οδηγεί σε ένα δεύτερο. Ας μη γράψω περισσότερα, σ' το είπα, ακολουθώ κι εγώ το δρόμο της στιγμιαίας σκέψης μου κι επειδή αλλάζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα, νομίζω ότι θα ξημερωθώ μπροστά στο pc. Και ξέρεις τι δουλειά με περιμένει ολημερίς αύριο;
Καληνυχτίζω, λοιπόν, με ένα μεγάλο ευχαριστώ και πάλι γι' αυτό τον διάλογο σε...δόσεις!
Έλα αμέσως βρήκες, αμέσως να με φανταστείς αγέλαστο, ασφαλώς και γελάει τ' αχείλι μου... βέβαια μια κάποια σοβαρότητα την έχω, ευτυχώς ελπίζω όχι σοβαροφάνεια Απολαμβάνω, απολαμβάνω κι εγώ ο κακόμοιρος, κι αν δεν υπήρχε και αυτή η απόλαυση τι θα ήμασταν ...
Άσε δε το φάσμα της υπεραπόλαυσης που μας παιδεύει στο βάθος... :-))
άσε που είμαστε αναγκασμένοι να βρίσκουμε απόλαυση σχεδόν στο΄κάθε τι που ... εμμένει που επιμένει (καμμιά φορά μια απόλαυση που ΄θα την έλεγαν οι άλλοι "ντροπιαστική")
Δεν θαυμάζω το Λακάν απλώς τον μελετώ λίγο αυτή την περίοδο για μια εργασία... Η χρησιμότητά του μου είναι "κατ' αντίστηξη" προς άλλες πιο ... φιλικές προς το πνεύμα μου "θεωρίες". Δεν μου αρέσει αυτό το παιχνίδι της "παγίδευσης της επιθυμίας", της μεταβίβασης, στα πλαίσια μιας θεραπευτικής σχέσης, γιατί το γνωρίζω πολύ καλά και το απολαμβάνω στα πλαίσια των σχέσεων.
Το σχόλιό μου διακόπηκε γιατί κατάλαβα πως είχα αργήσει πάρα πολύ για την παρακολούθηση ενός (υποχρεωτικού) εργαστηρίου και μου άρεσε επίσης αυτό το: (και ...)
Με συγχωρείς που σε "τράβηξα" σε σχολιασμό κι εγώ τραβάω τον εαυτό μου τώρα. Τι θα κάνουμε με αυτόν τον "κοινωνικό κορεσμό" και την ... υπερδραστηριότητα δεν ξέρω
:-)
Επ αφ-ορμή και τόλμης...
ανασαίνω
τη πνοή
της σιωπής σου
πίνω
από τη βρύση
των υγρών ματιών σου
φιλώ
χείλια χίλιες
της νύχτας σου
ανάσες
κι αφουγκράζομαι
υπόκωφους
υγρούς παλμούς
ονείρων σου
γεμάτα μυστικά θανάτων
να υδρορροούν
πόνο
ηχοβολώντας
... ζωή
..!!!
...μες τη σιωπή σου
τελειώνοντας..
σε 9/8
‘’...Χίλια φιλιά και μιαν αρχή...(Δ.Ζ.)’’
(ανταποδίδοντας τον δικό σου μελωδικό σχολιασμό ...κι εγώ με ένα τραγούδι)
:))
----------------------------
@Ν.
Ε,Νίκο...
κι όμως
Εν οίκω...
κι όμως
ποιητών
νιώθω
:)
και σε φιλώ
@maira del mar
... υδρο-ρρέω
με πλεύση ροής
στη νύχτα
στη σιωπή
ανασαίνοντας ..
πνέοντας
ανα-πνοές
σε δίαυλους συρμάτων
προσωπικά σημαίνοντες
αμφιμονοσήμαντα σημαινόμενους
νοούμενους και υπο-νοούμενους
και όχι … αγνοούμενους …
αντ-ανταποδίδω πατώντας
στις λέξεις και …
στις πλεύσεις σου
και για «τελείωμα»
ένα μελωδικό συνειρμό
και μιά φράση από μια ...
"Ροζ γραβάτα" ...
;)))
Δημοσίευση σχολίου