Κυριακή 10 Μαΐου 2009

"... Τι θα ήμουν; τώρα που κοιμάσαι να ξύπναγα κι ανήσυχος την ανάσα σου να φυλούσα κρατώντας τη δική μου; ..."




"... Να αφουκράζομαι σχεδόν Τη ζωή των πραγμάτων Τη δική μου Την άψυχη ζωή Αυτό το μυρηκασμό Που αναμοχλεύει την τροφή μου Αυτό το δηλητήριο Που πικραίνει το αίμα μου Κι αυτή την τρομακτική πυκνότητα Του εδώ Αυτή τη μεταλλική λάμψη Κάπου σ' ένα χρόνο παλιό Σ' ένα τόπο μακρυνό Ένας παραδίνεται στον ύπνο Κι εγώ ανάκατος Μια λάσπη από αίμα Να τιμήσω θέλω Τους τράγους Στο σκοτάδι των βουνών Το σύρσιμο μέσα στα δέντρα Τα ακανθωτά Τα πλευρά Τα οστά γυμνωμένα πια Μια γυναίκα που έπεσε στη θάλασσα Μια άλλη που χάνονταν Στη νύχτα και στη μέρα Ένα γέρο που πέθανε ήσυχα με μια λάμψη Ένα γέρο που πέθανε πικρά Ένα αγόρι Έναν άντρα Που παριστάνει τον Πάνα Κάτω απ' τις βαλανιδιές Ένα στόμα Το χνώτο Το μουσούδι ενός κατσικιού Στο σκοτάδι Τους ανθρώπους τους τυφλούς Τις πηγές που στερεύουν Τις αισθήσεις που χάνονται Αυτή τη χειρουργική της αναισθησίας Και τους βρυχηθμούς των μηχανών Που κουβαλούν τα εντόσθιά μας Το χώμα που μας καταπίνει Και τη βαθιά σκοτεινιά του μυαλού μας Όπου μια ξεχασμένη φωνή ηχεί ακόμα Και μια οθόνη Τρεμοπαίζει Μια φλόγα Τρεμοσβήνει ..."

"Πόσο κοντά να πας στο σκοτεινό ήλιο; ..."

Ν.

15 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

μονο τον σκοτεινο ήλιο που κρυβεται εντος σου να φοβασαι .
Τον αλλον κοιταζέ τον ελευθερα

Καλημερα και καλη βδομαδα

N. είπε...

Η Μαρία μας κοιτάζει πίσω από ένα φεγγάρι(;) (κρατώντας το στο χέρι)...

Μαρία
Ασφαλώς σ' αυτόν τον εσωτερικό το μαύρο ήλιο της κατάθλιψης αναφέρομαι (βλέπε Κρίστεβα)
ή αν σε τρομάζει η λέξη, στο μαύρο ήλιο της θλίψης ...
ο "δαίμων της μεσημβρίας" αν προτιμάς ... (βλέπε Solomon)

τα μάτια μου δύσκολα μπορώ να τα προστατεύσω από τις ακτίνες του ...

ίσως και να μην ήταν κάτι τέτοιο θεμιτό
μια που έτσι γνωρίζει κανείς τους δαίμονες τους δαίμονες του εαυτού ή αν θέλεις τον δαίμονα-εαυτό ...

Μια που αυτό το blog εκτυλίσσεται παράλληλα με την εκπαίδευσή μου (εμένα και της Α.) στην ψυχοθεραπεία και στα πλαίσια βέβαια της βαθιάς εξερεύνησης-αποκάλυψης του εαυτού (και τηρώντας βέβαια εύκολα τις ισορροπίες που ο ... δημόσιος λόγος απαιτεί) δεν θα μπορούσα να παίζω με τις λέξεις ...

Τι θέλω να πω; το εξής απλό. Δεν κάνω ψυχοθεραπεία μέσω του blog (αυτή, όπως η εκπαίδευση απαιτεί, εξελίσσεται επίσης παράλληλα) απλά μια βαθιά βουτιά
σε πολύτιμες αισθήσεις λέξεις ιδέες πολύ προσωπικές
άλλοτε ζοφερές άλλοτε εκστατικές ...

και μια προσπάθεια ειλικρινούς και εκ βαθέων επικοινωνίας (με την Α. κατά βάση)

αν αποκάλυψη υπάρχει (και δει μέσω του λόγου...) όπως λέγεται ...

Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια
Καλή σου εβδομάδα και σένα Μαρία
Θα είμαστε εδώ να τα λέμε

Φιλικά Ν.

Vaso Mprataki είπε...

Ν
διάβασα το κείμενο σου προσπαθώντας να τρυπώσω πίσω από τις λέξεις για να αγγίξω το βαθύτερο νόημα αυτών που γράφεις.
Με ταξίδεψες με εικόνες που περιγράφουν την ζωή και άλλες τον θάνατο και αυτό γιατί θέλεις να περιγράψεις κάτι μεταξύ ζωής και θανάτου, όπου πολύ σωστά αναφέρεις ο ίδιος ότι χάνονται οι αισθήσεις και σκοτεινιάζει το μυαλό.
Πράγματι αυτό είναι η κατάθλιψη κάτι μεταξύ ζωής και θανάτου,όταν νομίζεις ότι ακούς τους ήχους του κόσμου που είναι γύρω σου αλλά στην πραγματικότητα υπάρχει πάντα αυτό το τραγικό σχεδόν δηλ.νομίζεις ότι ζεις αλλά στην πραγματικότητα σχεδόν ζεις...
Διάβασα πολλές αναρτήσεις σας και βρήκα πολλές ενδιαφέρουσες σκέψεις και από τους δύο...
Καλό σας απόγευμα!

N. είπε...

Πολύ ωραία Βάσω,
με εκπλήσσεις ευχάριστα
βρίσκοντάς τα κείμενά μας ενδιαφέροντα μια που θα έλεγα πως

τουλάχιστον τα δικά μου

με το να είναι έτσι αποσπασματικά και πολύ προσωπικά καταντούν ... σχεδόν ερμητικά, οπωσδήποτε δυσνόητα...

Βέβαια η Α. με γνωρίζει πολύ καλά
αλλά είναι πάντοτε ευχάριστο αν κάποιο άρωμα κάποιοι ιδιαίτεροι ... κραδασμοί μπορούν κάτι να πουν πιο πέρα ...

Φιλικά Ν.

Μαρια Νικολαου είπε...

Τι καλυτερο για ολους μας απο μια ψυχοθεραπεια ανάμεσα στις λεξεις και τις σκεψεις όσων τις γραφουν...

Καλημερα και παλι

blackdaizy είπε...

Αγαπητέ Ν,
Διαβάζοντας το κείμενο σου, αντιλαμβάνομαι πως έχεις πιάσει καλά το νόημα της κατάθλιψης. Αυτός ο εσωτερικός μαύρος ήλιος που τόσο άσχημα θαμπώνει και που δύσκολα μπορείς να δεις πίσω από αυτόν...Είσαι ένας ζωντανός-νεκρός και θέλει πολύ εσωτερική δύναμη και προσπάθεια για να καταφέρεις στο τέλος να δεις και να περπατήσεις στο μονοπάτι της ζωής, της χαράς και της ικανοποίησης.

Πολλές καλησπέρες και στους δυο σας!

Angel ^j^ είπε...

@Vaso Mprataki
.. πράγματι καμιά φορά η κατάδυση σε προσωπικά βαθιά κι ίσως δύσκολα πράγματα που καταφέρνουν να γίνουν λόγια,σχήματα,εικόνες,ήχοι,στίχοι
ίσως δεν είναι ότι πιο εύπεπτο για κάποιον αναγνώστη/θεατή/ακροατή αλλά σίγουρα το μοίρασμα και η επικοινωνία με έναν άλλο κόσμο ή καλύτερα με τον κόσμο μας ειδωμένο μέσα από την προσωπική ματιά
κάποιου άλλου, κάνει το (προσωπικό μας) ταξίδι μακρύτερο.
Ιδιαίτερα σ΄εκείνους που δεν τους είναι ξένη η αισθηση του "καυσου της έμπνευσης" αυτή η 'αλλη ματια' συχνά υποκινεί φλογίτσες μέσα τους που πηγή εμπνευσης γίνονται για τα δικά τους εκφραστικά μέσα

Νασαι καλά
Καλό απόγευμα νάχεις

Angel ^j^ είπε...

@blackdaizy
Ναι καρδιά μου,έτσι είναι
ακριβώς όπως τα λες και σίγουρα..

"..θέλει πολύ εσωτερική δύναμη και προσπάθεια για να τα καταφέρεις..".. αλλά το παλεύουμε ναι;;;
ΝΑΙ !!!


Πολλά πολλά φιλιά και σε σένα !!!

N. είπε...

Μαρία

... "ψυχοθεραπεία" (σε εισαγωγικά βέβαια), όπως μιλάμε σε ένα φίλο ναι ... (όχι με τη συγκεκριμένη σημασία της λέξης, αν τη ... φανταστούμε χωρίς εισαγωγικά)

μοίρασμα και επικοινωνία όπως το λέει η Α.
ή ταξίδι στον εαυτό μας

αρκετά ... λιγοστό, αρκετά ψυχρό και ομφαλοσκοπικό βέβαια
αλλά και με κάποια θετικά στοιχεία

ας πούμε η περσόνα μου είναι το φάντασμα η απουσία ο θάνατος αυτού που υποτίθεται ότι κρύβεται πίσω από αυτήν, ή αυτού που την ... υποκινεί

έστω κι έτσι
η απουσία συχνά είναι ο καθρέπτης ο αμυντικός ο προστατευτικός καθρέπτης της .... παρουσίας

όλα αυτά βέβαια υπό αυτές τις πρακτικές μας του σχολιασμού κλπ

ωχ τα έκανα πολύ αφηρημένα όλα
...

blackdaizy
το θέμα της κατάθλιψης είναι πολύ βαρύ μεγάλο δύσκολο ...
ο όρος αυτός ήρθε στην κουβέντα κυρίως επειδή η αναφορά μου "σκοτεινός" ή "μαύρος ήλιος" είναι μια συχνή μεταφορά ένας πολύ όμορφος ... χαρακτηρισμός της κατάθλιψης ... (αναφέρθηκα στην Κρίστεβα κλπ)

Πολύ όμορφος πράγματι χαρακτηρισμός

Θα 'θελα να αφήσουμε τον άλλο ...
για την ώρα να κρατήσουμε μονάχα τον όμορφο χαρακτηρισμό...

Το κείμενό μου περιέχει πολλά εκστατικά στοιχεία επίσης... (εκτός και αν τα χαρακτηρίσουμε βέβαια μανιακά...)
(τότε αλλάζει το θέμα... :)

Με συγκινούν τα λόγια σου και για να είμαι πολύ ακριβής με συγκινεί η συγκίνησή σου...

Γι' αυτό και δεν θα προσπαθήσω να πω κάτι παραπάνω

Σ' ακούω (σε διαβάζω) με πολύ προσοχή
και με εντυπωσιάζει ο ... θερμός 'εναγκαλισμός' σου

Ανώνυμος είπε...

Ja was wäre ich dann? Ein Schmetterling, ein Falke gleichzeitig nach mir in dir suchend.
Mi.

Ανώνυμος είπε...

Ναι, τι θα ήμουν τότε δηλαδή; Μια πεταλούδα και ένα γεράκι ταυτόχρονα, ψάχνοντας εμένα μέσα από σένα.
Mi.

N. είπε...

Mi
σ' ευχαριστώ πολύ για το πανέμορφο σχόλιό σου

γνωστέ άγνωστε ...

LINAa είπε...

Μια καλησπέρα αφήνει..."Μια γυναίκα που χάνονταν στη νύχτα και στη μέρα.." σε δυό συμμαθητές της! Καλώς σας βρήκα.....

N. είπε...

Καλώς ήρθες LINAa,

σε περιμέναμε ...
Ν.

Angel ^j^ είπε...

@LINaaaaaaaaaa.....

Καλώς τη!
κι από μένα ..

Αντε να μαζευόμαστε σιγά σιγά :))))



φιλιά φιλιά καλως ήρθες ..